5.مباحث مربوط به زنده بودن
یک.تقلید ابتدائی از میّت را بیشتر فقها جائز نمی دانند. . العروة ج1،فی التقلید،مسأله9و22.
دو.بقای بر تقلید میّت:مقلّد ، نمیتواند بر فتوای مرجع از دنیا رفته باقی باشد، باید نظر مرجع زنده را نسبت به بقای بر تقلید میّت جویا شود.
سه.حکم بقای بر تقلید میّت :بعضی از فقها بقا را مطلقاً جایز نمی دانند(چه یکی از دو مرجع زنده و مرده اعلم، و یا هر دو مساوی باشند) و بعضی بقاء را مطلقا جایز می دانند.
امّا بیشتر فقها اگر مرجعِ از دنیا رفته، اعلم باشد ، بقاء را به معنای عام جایز می دانند(یعنی ؛ بعضی بقاء را واجب و بعضی جایز می دانند)
و اگر مرجع زنده اعلم باشد[بیشتر فقها] بقا را جایز نمی دانند
و اگر دو مرجع (زنده و از دنیا رفته) مساوی باشند،اختلاف است. العروة ج1،فی التقلید،مسأله9و22.
چهار.مقدار بقای بر تقلید میّت:درباره مقدار بقای بر تقلید میّت، آراء و نظراتی در فقه مطرح است که تنها نظر مرحوم امام ره را بیان می کنیم:
اگر در بعضی از مسائل به فتوای مرجع از دنیا رفته عمل کرده می تواند در تمام مسائل به فتوای او باقی بماند. العروة ج1،فی التقلید،مسأله 8،9،62_ التنقیح،ج1،ص96_توضیح المسائل مراجع،مسأله9.